เว้ย

1) int. onomatopoeia from the sound of calling attention, expressing familiarity

def.:

คำลงท้ายของการร้องเรียก ถาม หรือขานรับเป็นต้น ใช้ในลักษณะที่ไม่สุภาพหรือเป็นกันเอง

syn.: โว้ย sample:

อย่าลืมกรอกรายการตามแบบฟอร์มเสียภาษีเงินได้นะเว้ย

2) int. particle used after a vocative, roughly equivalent to hey, hi

def.:

คำที่เปล่งออกมาแสดงความสงสัยหรือไม่พอใจเป็นต้น

syn.: โว้ย sample:

เว้ย! ทำไมมันหายากหาเย็นนัก